11 diciembre 2008

un soño na realidade

Abriuse a habitación
e alí estaba ela.
Doce Mary, amiga miña
compañeira e irmá da alma.
Leva consigo
una pelota nos pés
chuta e chuta,
corre e corre
e non para, sempre corre.
Como a sangue das miñas veas,
como latexo de meu corazón.
Como auga que cae na Terra
e como nós queréndote a ti.
Lonxe da miña Galiza estás,
pero ti, moza doce
de atractivo porte
brilas sen máis.
Ti dende a túa Cataluña
Iluminas aos nenos nos soños
aos gazos cazando unha presa
e a Selección marcando un gol.
Ti Mary amiga,
auga que percorre
as nosas vidas,
loita polo que es
e polo que serás.
Nunca, pero nunca
xamáis te rindas.
Nunca deixes de soñar
por que entón,
Neste soño realidade
nesta esquina sin final
esta amiga que te quere
verate brillar.
Máis cá o sol no día
máis ca lúa na noite
mais que os relámpagos na tormenta
Máis que todos nós xuntos.
Entón o teu soño,
a túa realidade
chegarase a alcanzar.

2 comentarios:

Anónimo dijo...

Fanixuu! :)
andaa que no estas exaa tu una poetisaa buenaa jiji a fanii le a exoo muxaa ilusioon ver tu poemaa^^ la verdad esque no me extraña son preciosos..el k m hiciste a mi me encanto me emocionoo mxo..& cmo t dije lo tngo en la agendaa! ;)& buenuu k t lo digo siempree xroo esk tekierooo un huevazoo & maas..
GRACIAS X HACERME FELIZ CADA DIA FANI
tequero

Anónimo dijo...

eejem Fanii donde pone a Fani le ha echo mxa ilusioon kisee poner a Mary xDD
tequeroo! :)