26 mayo 2007

tempo atras

A noite invadiu o día.
Sentada naquela
cadeira estaba ela.
soa,
doida,
esperaba
a aquel home que
tivera que deixar,
por que o seu pensar
non era como o dos demais.
Fai 40 anos
e aínda a muller,
segue sentada na cadeira
esperando a que o home
regrese a casa.

5 comentarios:

Unknown dijo...

Unha muller coma tantas outras,
dotada da virtude de saber esperar
sen importar o tempo. Un bico, amiga,
V.

Anónimo dijo...

cando estamos namoradas nos sabemos esperar o que sexa, e somos tan boiñas que esperamos sentadiñas, ja ja ja ja
Pobre muller debiache estar ben namorada, ou dormida pa estar quieta tanto tempo sen moverse, ou lle deo un calambre e non se podia mover je je ej ejeeeee

Anónimo dijo...

que lindo.....
la verdad es que sguro que a la muger lo unico quelo importaba era su hombre y a esa edad a los casi 90 años se vivio un etapa mu durabesos

te quiero

Anónimo dijo...

pero ela agora xa sabe.... que Penélope foi só un mito, non unha condena.

Anónimo dijo...

é bonita, e tamén moi triste oxalá ninguén sufrira por amor, ou por lo menos puidera saír adiante . bikos ktm e ti tamén sigue adiante e nn te rendas nunca