01 febrero 2007

A MIÑA DULCE E CONFIDENTE MARÍA

Logo vai facer tres anos que de donda nós te fuches
tres anos que ,aínda parece que foron onte
teño o recordo de vostede,
deitada naquela cama, sufrindo,
e sen ver ao seu amado,que tanto quería,
el enganabaa, pero nunca yo dixo
foi un mal home, pero un bo marido.
Cando todos te botábamos de menos,
el xa tiña todo o seu, vendido
e non pasaron tres meses da súa marcha,
cando con unha fulana andivo.
Hoxe só lle queda a casa na que usted vivia,
alí donde tan bos momentos pasamos,
alí donde sempre riamos.
Eu botote de menos,
porque para min foches una gran apoido
e como unha segunda nai,
ti guiachesme polo bó camiño.
Agora que non estás aqui sentome perdida,
perdoa por non te ir ver cando vivías.
Non podía ir alí, pra ver a linda bolboreta
sentada na cama a piques de morrer.
O día do funeral, puxo na súa lápida unha poesia,
pero el ben sabía que, era un hipócrita, xa que todos sabíamos o que había.
Marchaches deste mundo, para un mundo mellor ,
donde alí te necesitaban e aqui só sufririas
eres a miña guia nesta noite estrelada,
e adicoche esta poesía desde o prufundo da miña alma.

9 comentarios:

Recursos para tu blog - Ferip - dijo...

Hermosa!!!
Hermosa!!!
Todas las estrellas te miran...
Un abrazo fuerte, que te robe el temor y despierte tu alegría!!!!!


Te dejo un regalito....

Un pasaje para volar

Vuela, mi linda, vuela...y vuelve.

♦♦♦sol☼de☼soles♦♦♦ dijo...

Hermoso Adiós para alguien tan querido...Sé feliz, hazlo por mi...
TE QUIROOOOOOO.
BICOOOOS.

Anónimo dijo...

precioso poema me agrada ver quela gente tiene sentimientos, cuando vivimos en un mundo donnde las ultimas decadas solo huboo guerra terrorismo ...
pero weno no xores tira para delante y vivela vida que solo sond dos dias
y no te preocupes por esa mujer qu seguro que ayi arriba esta mejor que aqui.un gran saludo y no sufras

Anónimo dijo...

te envio un abrazo repleto de energia para que esteas mas feliz y goces de l vello que es la vida

Anónimo dijo...

las fiestas las celebramos,
los baitizos tambie
y las bodas,
pero un intierro no aunque aya gente que lo tome a broma
aqui tienes todo mi apoyo para decirteque esto vale un monton que te quero moito quio sepas

Anónimo dijo...

hola rapaza
qui estou eu
fanny a viguesa para decir che que escribes de putamadre e que xa me gustaría a min con case 20 anos escribir oben queo fas ti,
agradame que non estes tan mal como cando te chamei oxe a tarde, espero que iso so sexa un lapsus do teu irman, e que volva esa paison que tiña que se volvan a namorar por que se queren e unha rapaza non o vai destruir ok
miles de bikos arriba este sanimos nenea querote moito
creo que xao sabes
acorda as palabras da mia avoa ester
canto mais dano che fan menos che doe, e cando menos dacren que xe fan mais o sinte,ti vales moitonon ufras e ollo con german linda

Anónimo dijo...

no esteas triste dulce boboreta por que a tua cabra esta no ceo querendote moito.

Anónimo dijo...

sempre escribes tan fermoso.....
o teu trabllo e o da tuas compañeiras a nmeiga de merlan e o mundo de shaila encantame, non sei de donde sacades forzas e tempo cos estudos, pero bueno un bicazo e aseguirnos deleitando coas vosas palabras

Anónimo dijo...

un escrito cheo de sentimentos, que desborda emoción. De todos os xeitos, lembra que neste mundo non só amamos dunha forma, cada un escolle o amor que máis lle convén e nós non somos quen para xulgar os demais. Seguro que a túa amiga foi feliz, fíxoche a ti feliz e iso é o importante!!!!! Non te centres só no negativo, todos somos mellores ou peores dependendo quen nos xulgue.
ánimo!!!!!!