Hoxe é un deses días os que te dás de conta que e mellor marchar deste mundo, xa que, as persoas que tanto querías xa non están aí para darche o seu apoio incondicional e e cando tedas conta que é mellor non seguir a diante, por que a vida sen esas persoas xa non ten a mesma estabilidade que tiña antes.
Sei que fixen cousas boas, pero tamén sei que moitas delas son malas e defraudaron a aquelas persoas que máis quería, eu poño todo o meu esforzo, pero hoxe por hoxe, son me quedan neste pequeno mundo esas amigas da alma que sempre estiveron o meu caron e que espero que nunca me abandoen.
eu creo que xa e hora de partir por que as poucas persoas que hoxe me queren non lles fago falta, e aquelas que xa non me dan os seus apoios, sacareilles un peso de enrriba, xa que o unico que son para eles e unha decepción.
Neste mundo teño moitos amigos, pero tamén persoas as que quería moito as cales defraudei, tamén sei que na vida non todo e ver cousas fermosas se non tamén nos toca reflesionar algunha que outra vez, pos este e o meu momento, aqui diante de todos vos, e todas esas persoas que día a día pasan por aqui ainda que so sexa unha cutrada o que eu escribo , digolles a esas per5soas que os defraidei, que vou a empezar unha nova etapa da miña vida, que a estefanía jacobo vázquez de 17 anos que tiña e outra novo e que dende aqui son outra fany, se esto non funciona será entón o momento do que teña que marcharpara non voltar, por que para que vou seguir aqui se non lle importo a ninguén? pra que, pra seguir amolando os demais, non, mellor prefiro marchar e non volBueno isto e todo, as veces escriben se cousas boas e outras malas, pero neste momento polo que está pasando a miña vida todo e malo, non hai ningunha razón para vivir, o dí a que me marche será o máis feliz para aquelas persoas que máis dano fixen, agora poderán facer unha vida mellor sen min, xa que cando eu estaba so tiñan problemas, sinto moito deixar a esas persoas , pero se non consigo sair ireime e non molestarei m´´ais.
Por certo quería facer un chamamento a esas persoas que pasaron por aqui que o que eu e as miñas amigas estamos a escribir e galego, non portugues, a pesar de que estas dúas linguas se parecen moita xa que teñen o mesmo orixe.
moitos bikos e ata sempre a vosa fiel amiga:
ESTEFANÍA JACOBO VÁZQUEZ, alias"FANI"
Sei que fixen cousas boas, pero tamén sei que moitas delas son malas e defraudaron a aquelas persoas que máis quería, eu poño todo o meu esforzo, pero hoxe por hoxe, son me quedan neste pequeno mundo esas amigas da alma que sempre estiveron o meu caron e que espero que nunca me abandoen.
eu creo que xa e hora de partir por que as poucas persoas que hoxe me queren non lles fago falta, e aquelas que xa non me dan os seus apoios, sacareilles un peso de enrriba, xa que o unico que son para eles e unha decepción.
Neste mundo teño moitos amigos, pero tamén persoas as que quería moito as cales defraudei, tamén sei que na vida non todo e ver cousas fermosas se non tamén nos toca reflesionar algunha que outra vez, pos este e o meu momento, aqui diante de todos vos, e todas esas persoas que día a día pasan por aqui ainda que so sexa unha cutrada o que eu escribo , digolles a esas per5soas que os defraidei, que vou a empezar unha nova etapa da miña vida, que a estefanía jacobo vázquez de 17 anos que tiña e outra novo e que dende aqui son outra fany, se esto non funciona será entón o momento do que teña que marcharpara non voltar, por que para que vou seguir aqui se non lle importo a ninguén? pra que, pra seguir amolando os demais, non, mellor prefiro marchar e non volBueno isto e todo, as veces escriben se cousas boas e outras malas, pero neste momento polo que está pasando a miña vida todo e malo, non hai ningunha razón para vivir, o dí a que me marche será o máis feliz para aquelas persoas que máis dano fixen, agora poderán facer unha vida mellor sen min, xa que cando eu estaba so tiñan problemas, sinto moito deixar a esas persoas , pero se non consigo sair ireime e non molestarei m´´ais.
Por certo quería facer un chamamento a esas persoas que pasaron por aqui que o que eu e as miñas amigas estamos a escribir e galego, non portugues, a pesar de que estas dúas linguas se parecen moita xa que teñen o mesmo orixe.
moitos bikos e ata sempre a vosa fiel amiga:
ESTEFANÍA JACOBO VÁZQUEZ, alias"FANI"
6 comentarios:
isto foi algo pasaxeiro, a miña vida e o suficientemente importante como para tiralo pola borda gracias anigo... ti sabes quen polo consello
ESTEFANÍA: Muñeca maravillosa, que me enseña un gallego maravilloso, NOOOOOOOOOOO pienses así...Estás en la flor de la vida y sabes, todos a
tu edad y a la nuestra nos deprimimos y sentimos que no le hacemos falta a nadie...Pero sabes,tú estás aqui porque Dios te regalo la vida para que la disfrutes y salgas y bailes y te rias y enamores a todos a tu paso...
Estoy yo, quédate por mi, te abrazo como abrazaría a mi hija Rocío de 24 años que tantas veces, desde chiquita, paseó por Santiago de Compostela, por Vigo, por Lebosán y tantas ciudades gallegas y te pido que en todo momento sepas que yo aún
en mis gravísimos prorbrlemas, agradezco la oportunidad y los regalos que soldesoles me ha regalado y uno de ellos es conocerte y sentir tu ternura y tu esencia en cada saludo...La vida es la más dura prueba, hay que resistir, hay que ser más fuertes que el acero y hay que tomarla por los cuernos y hacer de ella todo lo que podamos... Anda, ponte muy bonita y sal a divertirte y verás que conocerás a personas que te llenarán con su alegría y que te dirán que fue bueno conocerte...YO estoy contigo, con un corazón abierto para lo que necesites,pero segura estoy, que yo te necesito más a ti... HOY SÁBADO, abrí mi blog por la noche y en verdad, se
alegraron mi alma y mis ojos al ver que mis amigos me visitaron y entre ellos, estabas tú y me cambiaste el estado de ánimo, te leí y me sacaste una gran sonrisa...
TE NECESITO YO.
TE NECESITA EL MUNDO para que lo impregnes de esencia buena, ante tantas cosas malas que suceden.
TE ABRAZO... mi pensamiento y la fuerza de mi ser te acompañan y en este momento, les pido a muchos ángeles que te acompañen, te llenen
el ambiente de alegría y bienestar...
MI NIÑA, YO ESTARÉ CONTIGO SIEMPRE...
TIE ES TONTA COMO QUE NON HAI NADIE QUE TE QUERE, ELOGO EU QUE?
NN DIGAS JILIPOYECES K AI MOITA XENTE K T KERE AINDA K NN O PENSES
PARA DE FAER O TONTO
VIVE A VIDA KAS TUAS AMIGAS XA K TEÑEN SORTE DE TERTE
ES UN AMULETO E NN COLLES NO BOLSO ESE E O PROBLEMA
TE KEREMOS LUNNY TUNY FANIELA JJEJEJEJEJE
gracias a todas esas persoas que día a día me amosan o seu cariño e respecto. gracias a SON DE SOLES: por que cada vez que vexo un comentario dela aceleranse as miñas neuronas,
gracias a crystynyta e a luciapor ser tan grandes amigas e sarme deste bache que atravesa a miña vida , moitas grazas
ánimo linda!!
aqui estamos para darte cariño fuerza!
Muchos besos!!!
fani era xaneiro de 1989 e un retraso de novo dixome que alguen se estaba formando dentro de min ,todos me decian que nom debia deixar que ese novo ser nacera, xa habia moitas bocas que alimentar ``teus 3 irmans e teus 2 primos´´´ e moi poucas posibilidades solo o que podian conseguir as mans de teu pai e de tua nai e a min pasoume por a cabeza facerlles caso pois as forzas flaqueaban e a teu pai non lle sobraban ´pero cando o falei con teu pai non quixo saber nada dixo que donde comian 5 comian 6 agradecereillo mentras viva pois de seguir adiante seria o meu paso a locura .desde ese dia que por un momento pensei en que non naceras o meu temor e que deus me castigue con perderte por eso toda a protccion que intento darche e que ti crees que e falta de confianza ou de liberdade ´filla solo quero protexerte e prepararte para esta dura vida como fixen con teus irmans ,pero a pesar de que quero que madures e te prepares o futuro fncantame a tua inocencia e a tua dulzura¡ojala puidera deter o tempo¡filla intenta centrarte para forxar un futuro mellor que o que tiberon teus pais igual que o eixeron teus irmans nos seguiremos esforzandonos para darche as mismas oportunidades que lles demos a eles pero non deixes de ser nunca como eres porque asi te queremos e nin por un momento penses que non mos fas falta porque eres o sol que sale todas as mañas para teu pai e para min e sin ti faltarianos un dos 4 pilares da nosa vida xa o sabes de modo que pensa que terei que seguir reñindoche e castigandote cando crea que o merezcas porque ese e o meu deber pero non penses nin por un momento que por eso deixaremos de quererche mais que a nosa vida
sigue sendo igual de sensible dulce e cariñosa e un pouco mais responsable sei que estas segura de que teu pai te quere moito pero por si tes alguna duda que sepas que tua mai querete tanto e faslle tanta falta que non pode imaxinar a vida sin ti QUEROTE PEQUEÑAJA NON ME FALTES NUNCA MAMA
Publicar un comentario