Buscando entre sollozos
encontrei a dous grandes amigos,
este é bolígrafo e este outro cartulina,
eles ensináronme todo:
escribir e ler e tanto escribía,
que me acabou gustando.
Agora xa sei que este é o meu soño
non ser escritor, nin narrador,
senón ser un máis
dentro do teu corazón.
E así poderei demostrar con
lápiz e con papel que o moito
que te quero,dígocho
aquí e en Roma ,pero
o amor que sinto por tí prefiro
decircho en persoa.
2 comentarios:
Lembra sempre que o amor on necesita de palabras. Unha verdadeira mirada abonda. Dende Roma ou dende o mías profundo dos soños.
Só consigo decir:PRECIOSO.
Felicidades guapísima. A tirar para diante.
Publicar un comentario